Ineens luwt dan de storm. Hier beneden
hangt alleen nog stilte warm en ruisend
– gecapitonneerde veiligheidscapsule -.
Er zijn er hier nog meer. Of ben ik velen?
Vragen van waanzin. Vragen van verlichting.
Er is hier geen verlichting. Ergo waanzin.
De kurk vliegt weer omhoog. Veilige
waanzin van alledag.
Happen naar lucht.
Happen naar waanzin.
Ook hier zijn wij velen.
Eén appel valt omhoog. Popper lacht.
© ton van ieperen
