Een paar weken geleden overnachtten mijn vrouw en ik in hotel Bilderberg in Wolfheze. We wilden er na een vermoeiende week even tussenuit. Overdag winkelen in Arnhem, ’s avonds lekker eten en dan slapen in een rustig hotel.
Nadat we eind van de middag hebben ingecheckt in ons hotel in de bossen en ons hebben opgeknapt, gaan we om een uur of zeven richting Restaurant Barbizon in Oosterbeek. Als we daar gezellig én lekker hebben gegeten, rijden we om een uur of half tien in het donker de 2,5 kilometer terug naar ons hotel…
De koplampen van de auto vangen plotseling het bord ‘Bilderberg hotel’ en we slaan rechtsaf de onverlichte boslaan naar het hotel in. Na ongeveer 100 meter rijden we rechts de markante banaanvormige parkeerplaats tussen de bomen op. Het is er druk. Ik rijd over de parkeerplaats naar de plek waar ik ’s middags heb gestaan maar die is bezet. Gelukkig is er een stukje verderop tussen twee kleine boompjes nog plek voor de auto.
De avond is koel en helder. In het donker lopen we naar de ingang van het hotel. Het restaurant naast de ingang is druk. Binnen vinden we zo gauw het trappenhuis naar onze kamer niet meer. We lopen terug naar de lobby en kijken op de bordjes. Het trappenhuis blijkt aan de andere kant te zijn. Op de trap naar boven zakken onze voeten in de grijze vloerbedekking. Grijs? Vanmiddag lag er toch rode vloerbedekking op de trap? We passeren de eerste verdieping. Achter de deuren naar de gang staat een enorme eikenhouten kast. Wacht nou eens even. Stond daar vanmiddag niet een lage tafel? De vage onrust dat er iets niet klopt begint nu snel te groeien.
Op de tweede verdieping weten we het zeker: hier stond vanmiddag een tafel in de gang en geen eikenhouten kast. We lopen de gang naar onze kamer in. De onzekerheid wordt met iedere stap groter, kantelt dan en wordt tot zekerheid: dit is niet ons hotel. Het duizelt in ons hoofd. Hoe kan dat nou? Zijn wíj gek geworden? Terug naar beneden dan. Daar geven we nu eindelijk aan elkaar toe dat de lobby links van de ingang zit en niet rechts zoals vanmiddag. In de hal hangen ook vintage zwartwit posters van beroemdheden. Die hingen er vanmiddag zeker niet! En verrek, naast de ingang van ons hotel zit een winkeltje en dat ontbreekt hier helemaal.
We strijden even over wat we moeten doen. Uiteindelijk vragen we voorzichtig aan de baliemedewerker of er misschien nog een ander Bilderberg hotel in de buurt is. ‘Ja hoor’, zegt de baliemedewerker vriendelijk ‘dat is Bilderberg hotel Wolfheze, dat ligt 500 meter verder van Bilderberg hotel Oosterbeek hier…..’ We vragen maar niet of mensen zich hier wel vaker vergissen.
Zo zie je, dat twee sterke bevestigingen van wat je verwacht: de naam van het hotel en eenzelfde vreemdgevormde parkeerplaats een tijdlang kunnen opwegen tegen een heleboel aanwijzingen van de onjuistheid van die verwachting. Een tijdlang, maar gelukkig niet tot en met de hoteldeur met jouw kamernummer…
ton
© snolite 2018
