het beven wordt nu minder
een merel spreidt zich
op het basaltgrijze split
schenkt warmte
nagenoeg
geen angst
de zon strijkt rimpels vlak
voor even
sterven er ook in de zon en
worden dan hun schaduw
hij loopt
terug in vragen
laat zo de koude lucht
weer haar te
berge rijzen
ook de merel
staat weer recht
ton © snolite 2019